Zima zima zima…pada pada śnieg! A jak jest dużo białego puchu, to co dzieci lubią robić najbardziej? Lepić bałwana! O tym przeczytacie w poniższym wierszyku.

W samym środku zimy białej,
na podwórku, tuż za domem,
bardzo duży, zimny cały
stoi bałwan ulepiony.

Dzieci go zrobiły same,
pracowały razem zgodnie,
by wieczorem i nad ranem
zawsze było mu wygodnie.

Bałwan ma z węgielków oczy,
a z marchewki wielki nosek,
wiadro mu na głowę wskoczy
tylko stopy całkiem bose…

Bałwanowi nie jest chłodno
chociaż butów on nie nosi,
chwali czapkę swą wygodną,
i o mrozy grzecznie prosi.

Na podwórku jest przyjemnie,
na samotność nie narzeka,
odwiedzają go codziennie
dzieci, koty, pies co szczeka.

Zimą bałwan jest konieczny:
na podwórkach, przed domami;
jeśli tylko byłeś grzeczny –
chodź i baw się razem z nami!