Zgodnie z prawem rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem swojego dziecka, jeśli nie jest ono w stanie samodzielnie zadbać o swoje utrzymanie. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy dochody dziecka pozwalają mu na pokrycie kosztów życia codziennego. Do którego roku należy łożyć na utrzymanie dziecka i co w przypadku, jeśli dziecko podjęło decyzję o kontynuowaniu nauki w trybie zaocznym? 

Do którego roku życia trzeba płacić alimenty na dziecko?

Wiele osób myśli, że moment, w którym dziecko wchodzi w stan dorosłości, kończąc 18 lat, oznacza automatyczne zniesienie obowiązku płacenia alimentów. Rzeczywistość wygląda jednak nieco inaczej, bowiem z dniem osiągnięcia przez dziecko pełnoletności, nic się nie zmienia w kwestii zasądzonych alimentów. Rodzic, który chce zaprzestać łożenia na utrzymanie swojego dziecka, musi skutecznie oraz przede wszystkim formalnie uchylić się od tego obowiązku. Warto również pamiętać, że jest to możliwe jedynie w przypadku, kiedy potomek osiągnął już pełnoletność.

W sytuacji kiedy dziecko ma możliwości, lecz nie stara się dążyć do samodzielnego utrzymania lub utrzymanie go przez rodziców łączy się z nadmiernym uszczerbkiem, możliwe jest uchylenie się od świadczeń alimentacyjnych. Nie obejdzie się jednak bez wystąpienia na drogę sądową – rodzic chcący uchylić się od obowiązku alimentacyjnego występował będzie w roli powoda, natomiast jego dziecko – w roli pozwanego.

Czy trzeba płacić alimenty gdy dziecko uczy się zaocznie?

Warto mieć świadomość, że obowiązek alimentacyjny nie jest powiązany ze stopniem wykształcenia dziecka. Oznacza to więc, że ukończenie danej szkoły nie oznacza wygaśnięcia obowiązku utrzymywania swojego potomka. Sąd zwraca uwagę na ambicje dziecka, a także jego zdolności – jeśli ma ono zamiar studiować ciężki kierunek, by w przyszłości zostać np. lekarzem lub prawnikiem – obowiązek alimentacyjny będzie spoczywał na barkach rodzica znacznie dłużej niż do 18 roku życia dziecka. Wyjątkiem jest sytuacja, w której dorosłe dziecko nie przykłada się do nauki lub jedynie ją pozoruje – opuszczanie zajęć czy powtarzanie roku będzie wiązało się z wygaśnięciem obowiązku łożenia na dziecko przez rodzica.

Część osób uważa, że dziecko uczące się zaocznie, jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Warto jednak wiedzieć, że studiowanie zaoczne nie ogranicza się jedynie do brania udziału w zajęciach – student musi również mieć czas na odpowiednie przygotowanie się zarówno do nich, jak i zaliczeń i egzaminów. Co więcej, dorosłe dziecko ma również prawo do rozwijania swoich zainteresowań, czy pielęgnowania kontaktów międzyludzkich. Edukacja to sprawa priorytetowa i każdy rodzic powinien dążyć do tego, aby umożliwić swojemu dziecku uzyskanie wykształcenia. Nie zawsze podczas nauki zaocznej możliwe jest podjęcie pracy zarobkowej pozwalającej bez problemu się utrzymać. Nie należy jednak w tym wszystkim zapominać również o rodzicu, który jeśli sam posiada niskie kwalifikacje i mało płatną pracę – nie zawsze będzie w stanie łożyć na swoje dziecko. W przypadku, jeśli taka sytuacja wiązałaby się z nadmiernym uszczerbkiem, możliwe jest ubieganie się o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

Komu płacić alimenty po 18 roku życia?

Dziecko, które ukończyło 18 rok życia uzyskuje pełną zdolność do czynności prawnych. Oznacza to więc, że od tej chwili może reprezentować się samodzielnie. Z tego względu wypłacane przez rodzica alimenty powinny trafiać bezpośrednio do rąk dorosłego potomka lub ewentualnie w dalszym ciągu do rąk drugiego rodzica – w takim przypadku niezbędne jest jednak wyraźne upoważnienie dziecka.

Co ciekawe, prawne uregulowanie nowego sposobu płatności alimentów wcale nie jest konieczne – zbędna jest więc zmiana orzeczenia sądu opiekuńczego. Z racji na to, że alimenty zasądzane są na dziecko, a nie rodzica, w przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości, zobowiązany rodzic powinien przekazywać pieniądze dziecku, gdyż to właśnie ono, a nie jego drugi rodzic, uprawnione jest do uzyskiwania świadczenia.

Partnerem artykułu jest kancelariasprawyrodzinne.pl